Opština Bujanovca organizovala je u utorak okrugli sto o albanskom narodnom heroju Đurđu Kastriotu Skenderbegu u lokalnom Domu kulture, a u okviru “Nedelje dijaspore”.
Kako javlja portal JugPress, okrugli sto je održan povodom 550. godišnjice smrti Skenderbega, koga Albanci slave kao svog velikog patriotu i vojskovođu.
Gost na okruglom stolu je bio profesor dr Ljuljzim Lajči, sa Albanološkog instituta u Prištini.
Na fejsbuk stranici Opštine Bujanovca je objavljeno da se “na ovaj način Bujanovac pridružio Tirani, Prištini i Skoplju, gradovima koji su 2018. godinu proglasili za godinu Skanderbega".
Neki naučni izvori navode da su Skenderbega, zbog borbe pritiv Turaka , u 15 veku i slovenski narodi smatrali za svog nacionalnog heroja.
Đurađ Kastriot (6. maj 1405 — Lješ, 17. januar 1468), poznat kao Skenderbeg (alb. Skënderbej/Skënderbeu od. tur. İskender Bey), bio je albanski nacionalni heroj srpskog porekla, iz vremena otpora albanskih plemena osmanskim osvajačima i islamizaciji. Prema Gibonu, Kastriot(ić)i vode poreklo od starog srpskog bratstva Branilovića (Branila) iz Zete. Skenderbegov deda se doselio u Janjinu u Epir, kao srpski kefalija. Skenderbegov otac, Ivan Kastriot, bio je knez Epira, koji je držao Mat, Kroju, Mirditu i Diber. Njegova majka, Vojislava, bila je princeza srpskog porekla iz porodice Tribalda (koji su došli iz oblasti današnje Makedonije) ili iz plemićke porodice Muzaka. Ivan Kastriot je bio među prvima koji se suprotstavio upadima Bajazita I. Međutim, njegov otpor nije imao gotovo nikakav efekat. Sultan ga je naterao da plaća danak, a da bi osigurao vernost arbanaških plemića, Turci su odveli Đurđa zajedno sa njegovom braćom kao taoce. Zbog borbe protiv Osmanlija, prvo ga je glorifikovala Katolička crkva (iako je u delu svog života bio i musliman i pravoslavac), a ubrzo i slovenski narodi sa Balkana, koji su ga smatrali svojim nacionalnim herojem. Krajem 19. veka, albanski nacionalisti su, u nedostatku albanske srednjovekovne države i njenih heroja iz tog vremena, počeli sa albanizacijom Skenderbega i njegove pobune.
Wikipedia
