Gledanje u ćilim, koji čini jedan segment Stalne etnološke postavke Narodnog muzeja u Vranju, može vam otkriti neke detalje o jednom narodnom oru – kolu zvanom Ruzmarinče.
Ovo kolo se nekad rado igralo na prigodnim prilikama u vranjskom kraju.
Prikazana koreografija je laka i ritmična: igračice su inicijalno predstavljane tako što imaju ruke postavljene na slabine u obliko slova F.
U sledaćoj fazi na drugom frizu figure su već se uhvatile za ruke i igraju u kolu.
Ćilim na kome je ovo prikazano, podsećaju iz Narodnog muzeja u Vranju, je raritet - jedinstveni Poljanički svadbeni ćilim (iz Golemog sela), sa ljudskim figurama.
Potiče s početka dvadesetog veka.
Ovakvi ćilimi imaju ritualnu funkciju, tj. korišćeni su kao darovi prilikom svadbenih običaja koji će kasije služiti za ukrašavanje mladenačke sobe.
Figure igrača na poljaničkom ćilimu su po predstavi ženske, mada, nije bio usamljen slučaj da se jave i muške.
Iz muzeja podsećaju da su uvek prikazane u više boja, skladno ukomponovanih, tako da sve ima prijatan izgled, na uvek crvenom fonu, po principu naivne tapiserije.
Po površini ćilima niču mestimično floralne i geometrijske šare zvane ikonice i sve se to jedno u drugo umetnički i stilski osobito uklapa.
Uvek je u pitanju građanska jednostavna nošnja, suknja i bluza, ali je glava uvijena maramom.
Na nogama imaju cipele, pletene i vezene s preda.
Spreda, kod svih igrača, predstavljen je plastron (grudni deo košulje).
Oba uzdužna ivičnjaka ovakvih ćilima imaju kratke rese, načinjene od osnove ćilima, navode iz vranjskog muzeja.
