Novinar Radoman Irić predstavio je svoju novinarsku, ali i celoupnu zaostavštinu nastalu tokom 55 godina aktivne karijere, na izložbi Irić kakvog ne poznajemo, koja je otvorena u Galeriji Narodnog univerziteta u Vranju.
Sa više od 200 panoa ili eksponata posetiocima je predstavio rukopise od studentskih dana do sukoba na jugu Srbije, ali i karikature, dizajnerske radove, logotipe, plakate, vodiče, priznanja, monografije i knjige.
"Mnogi Vranjanci ne znaju da se pored novinarstva bavim i karikaturom i dizajnom.
Ne znaju ni da sam uradio prvi plan grada Vranja u njegovoj istoriji, koji je štampan u 5.000 primeraka i prodat za godinu dana.
Posle godinu dana napravljeno je drugo izdanje, pa onda treće, a ovih dana će izaći i četvrto", rekao je Irić na otvaranju izložbe.
Događaj u vranjskoj galeriji imao je humanitarni karakter.
Naime, autor je ponudio Vranjancima da otkupe karikature (kaširane i uramljene) formata 35x47 centimetara, da bi sav prikupljeni novac bio uplaćen za lečenje Vranjanke Olivere Tašković.
Istom izložbom Irić se ranije predstavio i u rodnom Prijeplju.
Ova postavka u Vranju moći će da se pogleda u naredne dve sedmice.
Radoman Irić je novinar sa jednom od najbogatijih ličnih arhiva u Srbiji.
Podsećanja radi, on je krajem 2023. godine deo svoje novinarske arhive ustupio Biblioteci Bora Stanković u Vranju.
Novinarsku dokumentaciju, koja sada čini deo fonda najstarije ustanove kulture u Vranju, čini 3.247 kataloških jedinica.
Reč je i 2.625 primeraka novina, 83 novinska dokumenta, 25 knjiga iz teorije, prakse i tehnike novinarstva, 405 knjiga posredno vezanih za novinarstvo i 70 monografija i kataloga.
Profil
Radoman Irić rođen je 1950. godine u Prijepolju. Školovao se na Fakultetu političkih nauka (FPN) u Beogradu. Profesionalnu novinarsku karijeru počeo je 1975. godine u Prijepolju, a nastavio 1980. u Vranju na mestu prvog urednika Radio Vranja. Narednih 40 godina bio je regionalni dopisnik niza prestoničkih medija. Od 1995. do 2010. godine radio je i za Radio B-92, Radio Slobodnu Evropu, Rojters, Asošijeted pres i Frans pres. U novinama Vranjskim bio je od osnivanja 1994. godine. Od 1981. godine intenzivno se bavi prirodom, karakterom i posledicama srpsko-albanskih odnosa, a kasnije i oružanim sukobom od 1999. do 2001. godine. U vreme srpsko-albanskog sukoba 2001. godine bio je prvi srpski novinar koji je dva puta boravio na teritoriji pod kontrolom Oslobodilačke vojske Preševa, Medveđe i Bujanovca (OVPMB), najpre u Končulju, u njihovom Štabu na Međunarodnoj press konferenciji, a potom je u Velikom Trnovcu intervjuisao Ridvana Ćazimija, poznatijeg kao Komandant Leši. Dobitnik je više novinarskih nagrada. Član je Nezavisnog udruženja novinara Srbije (NUNS) od osnivanja 1994. Penzionisan je februara 2015. godine.
