U Manastiru Prepodobnog Prohora Pčinjskog počeli su radovi na rekonstrukcij fasade i stolarije na manastirskoj crkvi.
Početku radova prisustvovali su episkop vranjski Pahomije i arhitekta Aleksa Ciganović, predstavnik Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture u Beogradu.
Ovo je još jedna etapa u rekonstrukciji manastirskih objekata koja traje godinama.
U prvoj polovini septembra ove godine na južnoj fasadi crkve postavljeni su novi mozaici, poduhvat realizovan u skopu planiranih radova na obnovi manastirskog kompleksa povodom devet i po vekova jedne od najpoznatijih srpskih svetinja.
Sada spoljni zid crkve krase mozaici Svetog arhangela Mihaila, Prepodobnog Prohora Pčinjskog i vojvode (kasnije cara) Romana Diogena IV.
Tu je i mozaik na kome Prepodobni Prohor Pčinjski blagosilja narod.
Mozaici su delo umetnice iz Beograda Svetlane Milovanović, a darodavci su Nebojša i Boban Kovačević iz Beograda, potomci Aleksandra Kovačevića (Ace KUše) iz Klinovca, tutora manastira krajem 19. i početkom 20. veka.
U toku je izrada dodatnih mozaika koji će biti postavljeni na četiri mala kubeta na krovu crkve.
Takođe, na inicijativu Eparhije Vranjske, Manastira Prohor Pčinjski i Zavoda za zaštitu spomenika kulture u Nišu 2019. godine, posle četrnaest godina trajanja, završen je rad na konzervaciji zidnog slikarstva manastira.
Kraljev konak u sklopu manastirskog zdanja obnavljan je do nedavno otkada je izgoreo 2014. godine.
Aktuelni radovi na fasadi i stolariji crkve izvode se sredstvima Ministarstva kulture i informisanja Vlade Srbije.
Podsećanja radi, lane je za štampanje monografije o Prohoru Pčinjskom, povodom proslave jubileja - devet i po vekova istoimenog manastira - Ministarstvo kulture Srbije odorilo je Eparhiji vranjskoj 1,9 miliona dinara ili neštro više od 16.000 evra.
U manastirskoj bratiji Prohora Pčinjskog trenutno obitava nekoliko monaha.
Iguman je arhimandrit Metodije (Marković).
Manastir Prepodobnog Prohora Pčinjskog podigao je vizantijski car Roman IV Diogen 1070. godine.
U okviru vizantijske države ostao je sve do Nemanjinih osvajanja ovih krajeva između 1180. i 1190. godine.
Tek krajem XII veka, u vreme velikog župana srpskog Stefana Nemanje, manastir je u sastavu Srbije.
U istorijskim izvorima, međutim, ne pominje se sve do dolaska na vlast srpskog kralja Milutina (1282-1321).
Više o manastiru pročitajte klikom na linkove u nastavku.
