Tri monaha i četiri iskušenika iz manastira Sveti Prohor Pčinjski, napustili su ovu svetinju, potvrđeno je iz više nezvaničnih izvora, ali ne i iz Eparhije vranjske koja se iz sedišta u Vranju ovim povodom nije oglašavala.
VOM javlja da im je Episkop vranjski Pahomije dao tzv. kanonski otpust, i to najpre monahu koji je slovio za najozbiljnijeg kandidata za igumana, a ostala bratija je, kako se prepričava, krenula za njim.
Podsećanja radi, sestrinstvo manastira, sa igumanijom Stefanidom (Glavčić) na čelu, u martu 2018. godine napustilo je ovu svetinju i Eparhiju vranjsku i utočište našlo u manastiru Gračanica, u Eparhiji raško-prizrenskoj na Kosmetu gde se nalaze i danas.
Do pre desetak godina bratija u Prohoru imala je dvadesetak monaha i iskušenika, ali su oni napustili svetinju i otišli u nišku eparhiju, kojom je tada stolovao sadašnji patrijarh Irinej, u jedan manastir u okolini Pirota.
Krajem avgusta ove godine završena je restauracija i konzervacija zidnog slikarstva u ovom hramu, posao koji je sa dugim pauzama trajao čak četrnaest godina.
Manastir se nalazi na šumovitim obroncima planine Kozjak, na levoj obali reke Pčinje, u blizini sela Klenike, 30 km južno od Vranja.
Prema predanju podigao ga je vizantijski car Roman Diogen u 11. veku, u znak zahvalnosti Svetom Prohoru Pčinjskom "Mirotočivom" koji mu je prorekao da će postati car.
Manastir je vekovima kulturno-prosvetni centar ovog kraja.
U njemu su tokom istorije radili bogoslovska škola, prepisivačko-iluminatorska radionica, učio se ikonopisački zanat.
Manastir kao celina predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.
