Prosečnu ocenu publike 4,54, najslabiju od početka 44. Borinih pozorišnih dana, dobila je predstava Nestajanje (Atelje 212, tekst Tomislav Zajec, režija Sanja Mitrović), izvedena treće takmičarske večeri.
Prethodno je publika, koja odlučuje o Nagradi Radoslav Radivojević, nešto višim ocenama vrednovala ostvarenja - Očevi i oci (Narodno pozorište u Beogradu) 4,75, a predstavu Ljudi od voska (Narodno pozorište u Somboru) sa 4,70.
Ostvarenje Nestajanje privuklo je veliku pažnju ljubitelja pozorišta u Vranju, i verovatno je bila najgledanija predstava od početka takmičarskog programa.
Imena poput Dubravke Mijatović, Svetozara Cvetkovića, Branke Petrić, bila su očito magnet za publiku.
No, uprkos nespornim umetničkim dometima, kao da je ansamblu možda nedostajalo malo energije da na probirljivu vranjsku publiku ostavi možda i nešto upečatljivijii utisak, imajući u vidu kvalitet teksta i režije, kao i glumačke ekipe.
S druge strane, ovakvoj prosečnoj oceni publike možda su doprinela prevelika očekivanja ili možda neka vrsta otklona prema sumornosti same teme, jer je od sličnih javnost u Srbiji poprilično iscrpljena.
Ukratko, radnja predstave Nestajanje smeštena je u intelektualnu višu srednju klasu hrvatskog građanskog društva,.
U njoj univerzitetski profesori, umetnici, naučni istraživači, policija, predstavnici raznih društvenih slojeva, učestvuju u kolopletu intimnih odnosa i zakonskih prestupa u zloupotrebi dece.
Priča paralelno prati radnju dve porodice, porodice žrtve i porodice zlostavljača gradeći tako dinamičnu dramsku radnju bogatu vrlo snažnim karakterima i sukobima, obrtima i emocijama.
Podsećanja radi, publika Borinih pozorišnih dana svojim glasovima odlučuje o Nagradi Radoslav Radivojević, ustanovljenoj po utemeljivaču i osnivaču festivala, nekadašnjem upravniku vranjskog teatra.
D. Dimić
